zaterdag 15 maart 2014

Vrolijke viltverhaaltjes: de kerstcadeaus: de middelste



Op de verjaardag van onze jongste (vandaag wordt ze alweer twee) het verhaaltje over de cadeaus voor haar oudere zusje.  De 5 en een half jarige. Nu is dit een lief, grappig en stoer meisje die van meisje-meisje zaken houdt. Dus wat maak je dan? Een momiji natuurlijk! Een momiji is een Japans wenspoppetje. Leuk, want rozig en zoetig, en Japans. (Japan is leuk volgens middelste. Zij wil later graag naar Japan. Om Hello Kitty in het echt te ontmoeten) Aan de achterkant zit een zakje waar je een wens in kunt stoppen. Helaas heb ik dat stukje een beetje misgeknipt waardoor het iets te klein is, maar door mijn (ellenlange, want so ben ik dan ook wel weer) wens in ieniemienie lettertjes op een ieniemienie papiertje te schrijven, paste het toch.

Momenteel woont momiji Rosa in een piratenschip.

En zo ziet ze er uit aan de achterkant, je ziet een klein stukje van het papiertje uit haar achterzak steken. En wat voor wens erop staat? In iets meer woorden dan ik nu gebruik dat ik wens dat ze al haar talenten kan ontplooien en veel liefde zal kennen in haar leven. Dat wens ik al mijn meisjes toe.

Waar ik echter het meeste trots op ben is de haarband die ik voor haar maakte. Dit was, ergens in oktober, misschien begin november, het allereerste eigen ontwerp wat ik maakte. Een blond prinsesje in het haar van een blond prinsesje. Mooi toch (If ai doe see so maiself…)



Als derde cadeau kreeg ze, samen met haar kleine zusje, dit duimende minikindje, dat slaapt in een lucifersdoosje. Erg simpel, maar wel zelf verzonnen.



Oh en ze kreeg ook nog een (zelfgemaakte natuurlijk) bonbon in dit schattige vilten bonbondoosje, met een lotusachtige bloem. Ook al een eigen ontwerpje, hoe bedenk ik het toch telkens weer? … (Jatwerk, Dieuwke, jatwerk.) (Ok, ok, ik maakte gewoon een kartonnen doosje na in vilt. Maar die bloem was wel helemaal van mij)


Alleen is die bloem dan weer niet zo mooi op de foto gekomen. Oh well.

En als toegift (hoort er eigenlijk niet bij, want niet recent) een foto van het allereerste kado dat ik ooit voor middelste maakte, voor kerst, ze was toen nog geen jaar. Ook van wol, maar dan gewikkeld om een frame. Middelste's eerste moedergodinnenfiguur, hangt tegenwoordig aan de muur in haar slaapkamer.



Wat het jarige jetje met kerst ontving hoor je maandag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten