Vrolijke Vilt Verhaaltjes: eigen ontwerp - de krans, work in progress, deel 17

De trouwe volgers van dit blog in het algemeen en die van dit vervolgverhaal in het bijzonder hebben wel in de gaten dat ik extra tijd en moeite in deze hanger stop. Dat is enerzijds omdat hij in de nog te bouwen boomhut komt; een privé plekje waar ik mij af en toe terug zal kunnen trekken. Anderzijds ook omdat het een erg grote decohanger is. De andere hangers die ik gemaakt heb waren met een bloem en vier kabouters of een meisje en een bloem wel gevuld. Deze is nog steeds te leeg in mijn ogen. Less is more, dat vind ik ook, absoluut. Maar qua decoratie wil ik deze hanger helemaal vol hebben. Of nou ja, niet helemaal vol, je moet alles nog wel kunnen zien, maar het moet nog we iets gevulder dan nu. en ik heb al helemaal in mijn hoofd hoe...

Zo werd ik geïnspireerd door een zakje met materiaal om zelf een mobile te maken (0,35 cent bij de kringloop). Deze had ik vooral gekocht vanwege het mooie dunne chenille draad dat er in zat, maar er zat ook heel stevig ijzerdraad in. Daar knipte ik met een stevige tang van mijn liefhebbende echtgenoot puur op gevoel een stuk af.

Het was in de namiddag en om de een of andere reden (lees: vast mijn eigen schuld) deed de flitser het niet, dus de foto is een beetje donker. Maar goed genoeg te zien, toch?

Vervolgens maakte ik een koker van prachtig gemeleerd paars sprookjesvilt. Hier draaide ik het stuk ijzerdraad in en maakte de uiteinden van de koker aan elkaar vast.

Resultaat is dus een ronde cirkel die aan de binnenkant open is. Nu is het plan om voor de binnenkant verschillende versierde cirkels te maken, die ik ieder met korte stiksteekjes aan deze ring kan vast maken en eenvoudig weer kan verwijderen. Zo kan ik eens in de zoveel tijd een nieuwe erin hangen. De hele ring (met verwisselbare inhoud) komt dan aan de decoratiehanger te hangen, links van het nu nog kaalkoppige meisje.

Klinkt dit ingewikkeld? Vind ik meevallen, maar ik heb dan ook duidelijk in mijn hoofd hoe ik het wil. Het eindresultaat kun je volgende week maandag zien. Ik laat je nu de eerste verwisselbare binnenkant zien, aanstaande woensdag een paar andere.

Het idee dat ik had was om een minimandala te maken, geïnspireerd op de seizoenen. Een mandala van vilt; leuk bedacht (al zeg ik het zelf ;-) ) maar in dit formaat is het echt een miniversie. Dat wil zeggen: heel veel pietepeuterige onderdeeltjes. Ik heb het zo simpel mogelijk gehouden (een van mijn sterke punten.) (NOT! Maar in dit geval moest ik wel. Minimalistische minimandala's dus. Allitereert weer lekker, Dieuwke.) en omdat ik dit maak in een tijd waarin er heel veel andere zaken spelen heb ik het mezelf makkelijk gemaakt door de kleine onderdeeltjes van de viltmandala's niet vast te naaien, maar te lijmen met textiellijm. Niet geheel antroposofisch, maar zoals ik graag mag zeggen: antroposofisch schmantroposofisch. Ik maak het voor mezelf, mij storen de lijmvlekjes niet, en soms gaan andere dingen voor. Dat gezegd hebbende is hier de eerste vilten minimandala:

Is het te zien door welk seizoen deze is geïnspireerd? Jawel toch?