zaterdag 21 juni 2014

Vrolijke Vilt Verhaaltjes: de kunstmarkt in Roden

Vorige week zaterdag was dus de kunstmarkt in Roden. Man, wat is dat toch druk! Zo'n hele dag staan (want zitten doe je af en toe wel, maar niet veel, want dat staat zo ongezellig als er potentiële klanten langs lopen), veel praten, 's ochtends (op je vrije dag!!!) vroeg op staan, alles versjouwen, opbouwen en 's avonds weer opruimen (en de volgende dag er nog lol van, want alles moet ook in huis weer worden opgeborgen. Zeg dus maar dag tegen je weekendje rust), het is niet niks.

Druk was het dus, heel veel mensen zijn langs geweest. Bovenstaande klinkt misschien niet heel positief, maar natuurlijk was het ook leuk. En ik heb zelfs het een en ander verkocht. Waar ik op de vorige (echt rustige markt) aan vier mensen verkocht, waarvan twee familieleden, verkocht ik nu 12 artikelen aan 10 mensen, waarvan maar eentje familielid was (die ene rode kabouterkrans, weet je nog wel? Die is nu van mijn vader!) Het punt is echter dat 12 artikelen niet echt aantikken met de prijzen die ik reken. Gelukkig was het standgeld ook niet hoog (een zeer schappelijke 25 euro) zodat ik uiteindelijk toch winst maakte.

Wat anders was deze keer was dat mijn lieftallige echtgenoot zijn eigen kraam had. Wel gezellig naast mij, maar toch was het anders. Normaal staan we met zijn twee bij één kraam, nu dus ieder z'n eigen. Af en toe keken we even bij elkaar, of kletsten we even, maar nooit langer dan een paar minuten, dan moesten we weer terug, want: er komen mensen aan! Een stuk minder gezellig dus dan normaal. Slotsom aan het einde van de dag was dan ook dat we dit niet weer doen. Volgende keer gewoon weer een kraam van de een, en de ander gaat dan mee als ondersteuning. Manlief staat in augustus met zijn objecten op de kunstmarkt van Haren, en dan ga ik mee. Lijkt me hartstikke leuk, misschien komen we nog wat leerlingen tegen.

Al met al weet ik niet of ik het nog wel waard vind, zo'n hele dag op een markt staan om mijn spullen te verkopen. Vanaf augustus ga ik immers bijna twee keer zoveel werken als ik nu doe, en dan kan ik misschien mijn tijd wel beter gebruiken.Ik weet het gewoon niet. Van de andere kant vind ik het wel leuk, en geeft het me ook de kans om even een dagje alleen te zijn met mijn man (gebeurt niet veel, dat we helemaal alleen zijn, zonder kinderen erbij.) Dat vind ik ook waardevol. Want als ik puur naar het geld kijk: daar hoef ik het niet voor te doen. Vorige zomer stond ik op een duurzame fair in de stad Groningen. Voor 55 euro verkocht, minus het standgeld van 45 euro is dus 10 euri winst. De fair in Roderwolde leverde een gekleurde (want door de schoonfamilie gesponserde) winst van 30 euri op. Afgelopen weekend verkocht ik voor 58 euro, minus het standgeld is een totale winst van 33 euro. Voor een lange dag werken, inclusief in en uitpakken zelfs twee dagen.

Wat ik ga doen: in september probeer ik het nog een keertje, op de zogenaamde Rowolmer Fair. Het standgeld is daar 35 euro, dus dat vind ik nog redelijk. En dan ga ik kijken: hoeveel levert het me op (aan geld, plezier, ontspanning, qualitytime et cetera) en hoeveel kost het me (aan geld, energie et cetera)Daarna zal ik opnieuw afwegen of ik op meer markten ga staan, of dat ik hier bij laat. Dieuwkevlinder zit uiteraard nooit verlegen om een alternatief of een nieuw idee, dus ik heb alweer een plannetje over wat ik anders met mijn spullen aan moet. Maar daarover horen jullie meer........ een volgende keer!

(oh, en geen foto's spijtig genoeg. Wel een fototoestel mee, maar zonder een geheugenkaart begin je daarmee niet veel...)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten