Al tijden was er sprake van dat een
mooi oud vitrinekastje dat we van schoonmoeder hadden gekregen aan de muur van
de woonkamer zou komen te hangen als vitrinekastje. Mijn man, die zelf
waanzinnige mooie hergebruikobjecten maakt (kijk hier maar eens: http://junkart.me/
heeft een grote vitrinekast met zijn kunst erin, dus ik mocht er best ook een.
Het was in mijn ogen een beetje een we-zien-wel-project, zoals daar vele zijn
in ons huishouden. Maar het fijne van mijn man is dat hij af en toe ineens
zomaar het heft in eigen hand neemt en doet wat we eigenlijk wel willen maar waar
we nooit aan toe komen. Erg fijn.
Er hing toen dus ineens een leuk
vitrinekastje, met spotje erop gericht, lampje erin, plexiglas plankje zodat
het onderin ook licht is. Met niets er in. Dat kon natuurlijk niet. Mijn man
suggereerde om de kerstcadeaus er in te zetten maar dat was mijn eer te na. In
een vitrinekastje zet je kunst. Of in ieder geval iets moois dat je zelf
bedacht hebt. Niet pakketjesspul, hoe leuk ook. Ik was inmiddels overgestapt
van speldjes en elastiekjes naar broches en had ontdekt hoe leuk het is om een
gerbera-achtigebloem te maken van vilt. Dus kwam er een eigen ontwerp, van zo’n
bloem, met een gezichtje, en een spiraal met ijzerdraad. En deze siert vanaf
dat weekend de bovenste plank van ons mooie kastje. Met dank aan schoonmoeder
dus.