drie Wekelijkse Wepsjop Wetenswaardighedens: de eerste aanbiedingen.

Toen mijn wepsjop op 3 september de lucht in ging kondigde ik het al aan. Voortaan schrijf ik niet meer elke maandag, maar een keer in de drie weken, en dan focus ik me op de wepsjop.

Afgelopen weken kon je al lezen over alle tassenhangers die ik maakte. Deze heb ik inmiddels toegevoegd aan de wepsjop. Om de tassenhangers nog iets aantrekkelijker te maken krijg je tot en met 19 oktober aanstaande bij aankoop van een of meer tassenhangers gratis een gelukspoppetje of boeddha amuletje (van klei, afkomstig uit Thailand, gezegend door een boeddhistische monnik) naar keuze cadeau. Dus: wie kun jij blij maken met zo'n vrolijke tassenhanger?

Alle tassenhangers kosten 4,95. Geen geld voor een origineel en handgemaakt cadeau!

≈.

en voor 50 cent extra pak ik de hanger exra feestelijk in.

zo kan jouw pakketje er uit zien.

wie wil nou niet zoiets uitpakken?

en ontdekken wat voor leuks erin verborgen zit?

Daarnaast doe ik tot en met 19 oktober, dus de komende drie weken alle decohangers in de aanbieding, je krijgt namelijk 10 % korting op elke decoratiehanger die je bij me koopt.

Zo kost deze nu bijvoorbeeld 14,35 ipv 15,95...

.... kun je deze voor 8,05 aanschaffen ipv 8,95  ....

..... en is deze krans te koop voor 13, 45  ipv 14,95!

Schroom niet en neem eens een kijkje in de sjop, er zit vast iets voor je bij! (En morgen weer een gewoon niet-commercieel bericht, hoor. Maar een keer in de drie weken een reclamepraatje mag best, toch? Het is immers voor een goed doel...)

vrolijke vilt verhaaltjes: kedootje voor mun moeder.

Op een van de laatste dagen van juli vierde mijn moeder haar verjaardag (haar zestigste!!) en mocht ze van mij dit pakje uitpakken.

Begint al mooi. Een cadeautje begint immers al bij de verpakking.

Eenmaal open zag het er zo uit. Het cadeau nog verstopt in vloeipapier. Het moet spannend blijven!

Het papier verwijderd was dit te zien. Zou het een tassenhanger zijn misschien?

uiteraard!

zo zie je de onderste hartjes goed.

Zo ziet ie er hangend uit.

Close up van de bovenkant.

en van de onderkant.

Mijn moeder heeft een grijze tas, dus wilde k iets dat daar bij zou passen. Ik kwam uit bij grijs, zwart en rood, maar vond dat iets te streng. Roze er bij en het had de vrolijke uitstraling waar ik naar zocht. de hanger heeft daarnaast een natuurlijk thema: onder het gehaakte bloemetje dat ik boven in  gebruikte hangt een boomhangertje en onderaan een bedeltje van een blaadje.

Vrolijke Non Vilt verhaaltjes: de paars-groene cape

In de categorie non vilt verhaaltjes hier mijn laatste haakproject. Hoewel ik hierna nog wel eens een klein bloemetje heb gehaakt maakte ik nooit weer zoiets groots. De reden hiervoor ik dat ik zo  intensief met deze cape bezig ben geweest, in de kerstvakantie 2012, dat ik een enorme pijnlijke schouderblessure heb opgelopen. Ik ben hiervoor in 2013 verschillende malen bij de fysiotherapeut geweest (hielp niks) en uiteindelijk bracht een dry needling behandeling bij een arts in de complementaire geneeskunde tussen augustus en oktober 2013 verlichting. De pijn is inmiddels weg, maar ik kan mijn rechterschouder nog steeds niet helemaal optimaal bewegen. Allemaal mijn eigen schuld, want die overbelasting deed ik helemaal zelf.

In een dag of twee, drie haakte ik zo'n 25 uur, waarvan telkens 4 tot 5 uur achter elkaar, bijna zonder pauze. De man was uit logeren met de kinderen dus had ik even de kans om ongestoord bezig te gaan.  Pauze nemen is nooit mijn hobby (of ik ga door, of ik stort in, een middenweg is vaak lastig. Hoewel ik er tegenwoordig steeds beter in word gelukkig. Dat is vooral te danken aan de goede invloed van De Man.)

Na die tijd was de cape af, en de schouder aan gort. Om mezelf tegen dit soort overdaad te beschermen haak ik dus niet meer, maar zoek ik mijn creatieve uitlaatklep in viltzaken. Maar toch ben ik, ondanks alles, blij met het resultaat. Want dat mag er best zijn. Vind ik dan.

Een fotomodel zal ik nooit worden, maar het gaat gelukkig om de cape.

De cape kan dicht met een rits. En ik heb er kleine stukjes nepbont in verwerkt, dat is dat paarse harige spul.

en hij heeft een capuchon van groen nepbont. (en nee, ik had niet teveel gderonken, ik ben gewoon goed in ogen dicht doen als er een foto genomen wordt. Heel goed. Echt. Heel. Erg. Goed.)

Achterkant met capuchon op.

En met capuchon af.

Het binnenste deel van de achterkant is een tafelkleed uit de jaren 70/80, waar ik een maan en een uil op gehaakt heb en de rest van de cape eraan vast gehaakt.

Vrolijke Vilt Verhaaltjes: eigen ontwerpen: tassenhanger IV

De dag erna maakte ik de laatste twee tassenhangers die ik een dag ervoor had voorbereid, in een grote tassenhanger whirlwind.


de een-na-laatste, in rood en roze, met boeddhahangertje:

de hanger in z'n geheel.

Close up van de onderkant.

Close up van de bovenkant. Lekker vrolijk, toch?

En de achterkant.

En de laatste, in roze en blauw. Met bling:

Dat is best wat bling!

Voorkant.

Achterkant.

In de gauwigheid maakte ik er nog eentje, in rood en blauw en wit. Beetje oud hollandse vibe:

Op het grootste hartje drie zelfgemaakte vilten roosjes.

voorkant

achterkant

Van alle tassenhangers die ik hier heb laten zien de afgelopen tijd heb ik er eentje voor mezelf uitgekozen. ( welke?

deze.)

De rest kun je binnenkort vinden in mijn wepsjop.

Betekent niet dat ik klaar ben. Ik ga rustig verder, de tassenhangerkoorts heeft me in zijn greep....

Vrolijke Vilt Verhaaltjes: eigen ontwerpen: tassenhanger III

Na de tweede pauze ging ik past echt los. Tassenhangers rule! De combinatie van kleurjes bij elkaar uitzoeken, leuke kant en lintjes bij de hartjes combineren en dan kraaltjes zoeken die het nog mooier maken. Natuurlijk kringlopen bezoeken voor sloopkettingen voor de kralen en hangertjes, en als alles af is nog knopen of hangertjes zoeken, of weer eens een vilt bloemetje maken om het geheel echt af te maken en dan naar het eindresultaat kijken: een hanger om een favoriete tas te versieren. Uitbundig en vrolijk, of iets ingetogener en stijlvol. Het zal aan mij liggen maar ik vind het leuker, leuker, leukst!

Omdat ik me niet in kon houden (pauze of niet, de drang hield aan) zocht ik lintjes, kant, knoopjes en kraaltjes en knipte ik hartjes voor zo'n 5 hangers tegelijk en zette er in 1 middag drie in mekaar. Deze drie.

Nummero uno, eentje in bruin en roomwit met een paar mosterdgele accenten: 

In z'n geheel, hangend aan een tas.

En een klein close upje.

 Nummero due: Eentje in roomwit, lichtblauw en grijs, met camee:

in z'n geheel.

Close up van de bovenkant.

Close up van de onderkant

En zo ziet de achterkant erui. Een van mijn favorieten.

 En nummero tres, in blauw en blauwgroene tinten. Met veer en knoopjes:

En weer eentje in mooie koele kleuren.

de voorkant in close up.

en de achterkant, met schelpje.

Zijn jullie het met me eens, dat een tassenhanger elke tas een sieraad maakt? Of vind je het wat overbodig opgefluf?

Hoe het ook zij: er volgen nog meer...

Vrolijke Vilt Verhaaltjes: eigen ontwerpen - tassenhanger II

Na de pauze maakte ik nog twee tassenhangers. Binnen een dag. Dat waren deze:

Tassenhanger nummero twee, ook al in mooie koele kleurtjes, nu niet met boeddha maar met cameetje.

uiteraard nog een cloosupje.

De andere die ik deze dag maakte verkocht ik aan een vriendin, zonder foto's te maken. Althans, ik maakte wel foto's, maar de CF kaart zat er niet in... Ik kan wel vertellen dat het een roze/paars/blauwe was, met gele accentjes en een matroesjka bedeltje. Daar moeten jullie zelf maar een beeld bij bedenken...

Hierna merkte ik dat ik weer onrustig werd, dus lastte ik opnieuw een pauze in...

Vrolijke Vilt Verhaaltjes: eigen ontwerpen: de bijpassende haarspeld.

Soms ben ik zelf wel eens verbaasd over mijn arbeidsethos. Nog geen jaar bezig met mijn viltknutselrijtjes en in dat minder dan een jaar heb ik inmiddels al honderden dingen gemaakt. Zoveel dat ik de tel kwijt ben. En niet alleen de tel, maar soms ook de spullen zelf. Vertelde ik hier trots over mijn teruggevonden broche (die ik sinds die tijd bijna dagelijks draag), was ik straalvergeten dat ik er ook nog een bijoassende haarspeld bij gemaakt had. Die ontdekte ik pas deze week. Dit is 'm:

 

Lijkt het alsof ik een onderkin heb? Wel nee, joh, die is gefotoshopt! Enne... Het gaat dus om de haarspeld, mensen. Er wel een beetje bijblijven, he?

Het haar eronder hoort zo slordig. Heb ik zelf bedacht.

Nu maar hopen dat ik alle vergeten juweeltjes inmiddels heb ontdekt en onder het stof weg gehaald...

(oh en aanstaande maandag is de eerste maandag dat ik een blogberichtje oversla. Woensdag ben ik er weer. Met nieuwe ontwerpen!)