Deze week
was het vakantie en had ik dus even wat meer tijd om zomaar wat te
doen. Dat vind ik altijd fijn, zomaar wat doen. Een van de redenen
waarom ik dol ben op vakanties. Ik ben er niet altijd even goed in,
vooral toen ik het veel drukker had dan tegenwoordig propte ik de
vakantie vol met dingen waar ik normaal geen tijd voor had. Nu ik
minder werk, geen studie meer heb en iemand heb om praktische zaken
mee te delen, is mijn dagelijks leven een stuk relaxter geworden. En
heb ik – althans deze vakantie – geen moeite meer om af en toe
wat te niksen. Ik had wel wat dingen gepland, maar lekker weinig en
daar had ik dan ook nog eens alle tijd voor.
Een van de
dingen die ik wilde doen was het opstellen van nieuwe doelen. Dat is
gelukt! Je kunt ze hierboven alvast lezen. Ik zal morgen of
overmorgen beginnen met het maken van opmerkingen bij een aantal van
de nieuwe doelen, ter verduidelijking. Voor nu laat ik het bij de
lijst die hierboven staat.
Het maken
van een nieuwe lijst en direct maar werken aan een van de doelen erop
(kaartje sturen aan iemand) confronteerde me weer even met het waarom
van dit blog en vooral de doelen. Ik ben van mezelf nogal dromerig
aangelegd en er zijn momenten waarop ik overspoeld word met ideeën.
Tegelijkertijd ben ik snel afgeleid en niet altijd even daadkrachtig.
Het heeft mij altijd geholpen om dingen op te schrijven, met name in
emotioneel turbulente tijden. Tegenwoordig ben ik gelukkig behoorlijk
evenwichtig, maar schrijven helpt me nog steeds. Het maakt ideeën,
plannen en ambities die in mijn hoofd rond dwarrelen als de blaadjes
buiten concreet. Het helpt me ook bij het bepalen van de prioriteiten
van al die zaken. En vooral helpt het me bij het bewust beleven van
mijn leven. Door me dingen voor te nemen en daar regelmatig over te
schrijven ben ik me – meer dan vroeger- bewust van alle schoonheid
en fijne dingen die ik tegenkom. Besef ik meer dan ooit wat voor
gezegend mens ik eigenlijk ben. Dus ik schat in dat ik nog wel een
tijdje doorga met dit blog.
Ik had niet
alleen tijd voor een aantal dingen die ik me voorgenomen had, maar
ook voor dat wat zich onverwacht aan diende. Toen ik begin deze week
mijn verdrietige moment (of beter een hele dag) had kon ik dat echt
even ervaren, om daarna een oplossing te bedenken. Dat zat zo. De dag
nadat ik besloten had dat er geen expositie zou komen, en merkte hoe
verdrietig ik werd van het idee dat er dus ook geen boekpresentatie
zou zijn, werd er een grote doos bezorgd. De boeken waren binnen!
Alle veertig! Toen ik de doos opende voelde ik me nog steeds een
beetje verdrietig. Maar even later ontving ik een e-mail van een
goede vriendin die al geregeld had de 10e te komen, en die vroeg of
ze nog steeds welkom was. Uiteraard! Toen besloot ik om er toch een
klein feestje van te maken. Ik had immers al hapjes klaarliggen in de
vriezer voor de expositie (ver van tevoren voorbereiden betekent
minder stress, vandaar dat ik al begonnen was.) dus die haal ik
alsnog de tiende tevoorschijn. En ik nodig een paar mensen uit die
misschien toch al wilde komen, zoals mijn vriendin. Al komt er verder
niemand, mijn man, kinderen en een goede vriendin is ook feestelijk.
En ik wil gewoon graag even een moment om stil te staan bij mijn
boek. Zodat ik daarna echt verder kan gaan. Want zoals er te lezen
valt bij mijn nieuwe doelen: er staat een nieuwe op stapel... Daar
over een volgende keer meer.
Het enige
dat ik nu nog ga doen is mijn doel om honderd lezers te vinden voor
'een duidelijk gevoel van onbehagen' nog eens onder de loep te nemen.
In mijn voorlaatste bericht had ik een voorlopige berekening gemaakt
van het aantal lezers tot nu toe. Rekenen is echter niet mijn
sterkste kant, dus zat er een foutje in. Er is een van de boeken die
mijn vrienden uit Leeuwarden besteld hebben die niet alleen door mijn
vriendin gelezen word, maar ook door haar echtgenoot. Dat zijn dus
twee lezers op een boek. En daarmee zat ik op lezers ipv . De dag na
deze berekening kreeg ik echter een sms van een goede vriend uit
Apeldoorn die drie boeken in een keer bestelde! Een voor zichzelf,
een voor een collega en een voor zijn ouders. Gesteld dat een van
zijn ouders het boek ook echt gaat lezen zit ik nu dus op lezers. Ik
ben er nog lang niet, maar dit is al heel mooi!
I'm on a
roll de laatste tijd dus verwacht van mij zeer binnenkort een nieuw
bericht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten