the plot is thickening..

Zo langzamerhand begint het ergens op te lijken. De teksten voor de website zijn af, op het detail van de kosten na (Wat moet ik in godsnaam vragen? Ik ben geen financieel expert, heb echt geen idee...), de brief voor de basisscholen is bijna af (minus het al eerder genoemde detail) en de boekjes zijn bijna af. Alleen nog de tekeningen inscannen, toevoegen en een proefexemplaar in elkaar zetten om te zien of echt alles klopt.

Ik ben er inmiddels ook achter dat ik me bij de kamer van koophandel moet inschrijven als ik op freelance basis Engels wil geven op de basisschool. Dan ben ik dus officieel een zzp'er (hoewel, officieel bestaat die functie niet, dus zo officieel is het nou ook weer niet) en moet ik VAR Wuo verklaringen (don't even ask) gaan aanvragen en meer van dat soort fraais. Voelt allemaal wel heel serieus en spannend moet ik zeggen. Maar wel leuk spannend, ik merk dat ik er zin in heb. Echt zin. Alles in mij zegt me dat het een goed besluit was om hier mee bezig te gaan. Dit is wat ik wil gaan doen. En misschien word het wel een fiasco, en lukt het niet. Maar dan heb ik het in elk geval wel echt geprobeerd en niet alleen halfzachte pogingen gewaagd. Maar heb van mensen die er iets van weten gehoord dat er volgens hen wel een markt voor is. Dus wie weet...

En heb ook iets gehoord van een sollicitatie die ik had lopen, voor het geven van zakelijke trainingen Engels. Misschien niet direct mijn eerste voorkeur, maar als het helpt de rekeningen te betalen... dan graag. Ook bij dit bedrijf zou ik als freelance docent in dienst zijn mochten ze me willen gebruiken, dus ook dan moet ik het hele KvK avontuur aangaan. Goed beschouwd stelt het natuurlijk weinig voor, het kost je alleen geld om geregistreerd te staan en je krijgt een nummer waarmee je belasting (Btw) mag betalen. (en bedankt, dat ik mag betalen om te mogen betalen) Maar het voelt zo.. Volwassen. Denk ik.

Vooralsnog is het dus goed voor me, dat ik me voor het eerst in mijn leven voornamelijk op één ding richt. Alhoewel ik nog steeds ook bezig ben met het schrijven van mijn A.C. verhaal, en van het genieten van mijn grote, kleuter en kleinste dochter. En van de zon, liefst in combinatie met een goed boek. Okee, een van mijn doelen was het lezen van de ongelezen boeken in mijn boekenkast. Maar ik was hebberig en in een koopbui, dus ben afgelopen vrijdag naar Groningen geweest en heb daar (behalve een heleboel fruit en kruiden en olijven en koekjes op de biologische markt, wat is dat tof daar!) bij de boekwinkel allemaal nieuwe boeken gekocht. Van de boekenbonnen die ik vorig jaar voor mijn verjaardag had gekregen (dank aan schoonmoeder en goede vriendin) en uit de ramsj. Dit weekend heb ik 'en dan nog iets' van Paulien Cornellisse, en 'hoe bereidt je een paard' van Friederike huppeldepup (over hardnekkige fouten in de Nederlandse taal) uitgelezen. Nu heb ik nog 'the book of pirates and highwaymen' uit de Terrific Register (een nieuwe uitgave van een Victoriaans boek, vol half verzonnen gruwelijkheden waar de hypocriete Victorianen zo dol op waren), 'Peter the Great' (een Engelstalige biografie over .. Precies.), 'de vrouw van de boekbinder' (een historische roman, over een vrouw met een mannenberoep in Victoriaanse tijd), 'het Nostradamus complot' (een historische thriller) én - last but definitely not least - Ronja de roversdochter van Astrid Lindgren nog op de stapel liggen! (bedacht me overigens dit weekend dat al mijn favoriete schrijfsters een voornaam hebben die met een A begint: Astrid Lindgren, Annie M.G. Schmidt, Alice Walker en natuurlijk Agatha Christie. Vast geen toeval dat mijn eigen pseudoniem, waaronder ik mijn detectiveverhaal schrijf, ook met een A begint: Ariadne Olivier)

Op dit moment schijnt de zon nog, de kinderen (althans de oudste twee) spelen in de zandbak achter huis (die nu trouwens naast een kleine glijbaan staat: cadeautje van de overburen! Zij hadden 'm over, vandaar. Echt aardige mensen hier in Drenthe, ik blijf het maar zeggen) de jongste slaapt en het eten is straks binnen een kwartier klaar. Dus ik neem een van de boeken die op hun stapel naar me liggen lonken ter hand en ga, in het besef dat de dingen gaan zoals ze moeten gaan, lekker luxe lezen. Wat is het leven toch goed!