maandag 23 april 2012

Waarom dit blog?


Een nieuwe lente, een nieuw begin. Ok, de lente is alweer behoorlijk wat weken oud dus heel nieuw is 'ie niet meer, maar dat houdt het begin van dit stukje niet tegen. Al een tijdje speelde ik met het idee om een persoonlijk blog te beginnen, nu komt het er dan eindelijk van. 

Waarom dit blog? Nou, schrijven is nu eenmaal een van mijn passies, dus van het schrijven alleen word ik al een beetje gelukkiger. Daarnaast hoop ik dat het schrijven aan dit blog me zal helpen bij het verwezenlijken van mijn doelen. In navolging van een vriendin van mij, wiens blog ik graag volg, ben ik een paar weken geleden eens gaan zitten om een lijst te maken met doelen die ik graag wil bereiken. De belangrijkste zaken in mijn leven heb ik wonder boven wonder voor elkaar gekregen: een geweldige man, prachtige kinderen, lieve familie en trouwe vrienden en sinds een half jaar een fantastisch huisje in een pittoresk Drents dorp. Maar waar sprookjes stoppen bij 'en ze leefden nog lang en gelukkig.', begint het in het echte leven dan pas. 

Na jarenlang alleenstaande studerende moeder geweest te zijn ben ik nu getrouwd, afgestudeerd en hebben we er een verse liefdesbaby erbij. Genoeg reden om eens te overdenken wat voor mij belangrijk is. Op dit moment in deze situatie, maar ook in het algemeen. In de laatste weken van mijn zwangerschap – die maar voortduurde ondanks wekenlange voorweeën en de daardoor ontstane onrust en ongeduld- had ik hier de gelegenheid voor en het resultaat was een lijst met maar liefst 40 doelen. Grote en kleine, praktische en meer spirituele, maar stuk voor stuk voor mij van belang. Ik wil dit blog gebruiken om te beschrijven hoe en waarom ik aan deze doelen werk. Wellicht dat het interessante leeskost oplevert voor anderen, maar ik hoop ook dat het voor mijzelf een hulpmiddel zal zijn, een manier om me bij de les te houden. 

In het dagelijks leven is het zo makkelijk om te vergeten waar het om gaat, zeker in de hectiek die ontstaat in een gezin met een prepuber, een kleuter die binnenkort voor het eerst naar de basisschool gaat en een pasgeboren baby. Juist dan heb je als ouder, als mens af en toe tijd nodig voor jezelf; ter ontspanning maar ook ter bezinning. Hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd immers verglijdt, en ik wil de tijd die er is bewust ervaren. Niet constant haastend van nachtvoeding naar fruithap, van driftbui naar eerste schooldag, van giechelbui naar liefdesverdriet, van werk zoeken naar boodschappenlijstjes maken, zonder echt stil te staan en te kijken wat ik nu werkelijk wil. Daarom dus dit blog.

Oh en omdat het een heel persoonlijk blog is en manlief graag zijn (en ons) privéleven wil beschermen, is dit een blog die niet via zoekmachines te vinden is. Alleen mensen die ik ken en vertrouw hebben het adres gekregen. Als je dit leest ben je dus one of the lucky ones! En weet je ook dat je een van de mensen bent die ik genoeg vertrouw om deelgenoot te laten zijn in dit dagboek-achtige blog. Hope you'll enjoy it...

2 opmerkingen:

  1. Wat een super initiatief Jolanda en wat omschrijf je mooi hoe belangrijk het is om stil te staan en jezelf daarbij belangrijke vragen te stellen. Ook voor mij een reminder, want ook met ons ene meisje ervaar ik het leven al snel als hectisch! Ik wens je veel kracht op je eigen, unieke pad. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt leuk om dit te lezen Jolanda....we hebben laatst ook weer goed bij gepraat maar op deze manier blijf ik op de hoogte en inspireer je mij weer (zoals altijd, waarvoor mijn oneindige dankbaarheid).

    Ik ben trouwens al over de helft met het zen en liefde boek, echt precies het boek wat ik op dit moment in mijn leven moet lezen...maar nu nog de actie! elke dag 10 minuten mediteren...

    BeantwoordenVerwijderen